استفاده از اسپرماتید جهت درمان بیماران آزواسپرمی غیرانسدادی

مطالعات انجام شده نشان می دهد که قریب نیمی از موارد ناباروری، به دلیل فاکتورهای مردانه می باشد، که از این تعداد 10% را بیماران آزواسپرم تشکیل می دهند. در بیوپسی بیماران آزواسپرمی غیرانسدادی، علیرغم برداشت بیوپسی های متعدد از هر دو بیضه، در 40% موارد نمی توان اسپرمی که مناسب عمل میکرواینجکشن باشد بدست آورد. گزارشات مربوط به موفقیت استفاده از رده سلولی قبل از اسپرم (اسپرماتید) در انجام icsi، عرصه جدیدی را در درمان این گونه مبتلایان گشود. در پژوهش حاضر 67 بیمار مبتلا به آزواسپرمی غیرانسدادی که اسپرمی دربافت بیضه آنها یافت نشد،شرکت داشتند که از اسپرماتید گرد موجود در بافت بیضه آنان به عنوان گامت نر جهت باروری تخمک همسران آنها استفاده و نتایج لقاح تخمک، تشکیل جنین با کیفیت مناسب جهت انتقال و میزان حاملگی مورد بررسی قرار گرفت. بیماران براساس شرح حال، معاینه فیزیکی، بررسی سیمن، اندازه گیری fsh و در نهایت بیوپسی های متعدد بیضه که فاقد اسپرم بالغ یا اسپرماتید طویل و از طرفی وجود اسپرماتید گرد ، انتخاب شدند. پس ازکسب رضایتنامه آگاهانه در خصوص استفاده از اسپرماتید به عنوان گامت نر برای انجام میکرواینجکشن ، سیکل همسر بیمار شروع و همزمان با پانکچر جهت جمع آوری تخمک، بیوپسی باز بیضه انجام و اسپرماتید موجود جهت تزریق به داخل تخمک مورد استفاده قرار گرفت. میانگین سن مردان5/6 ± 32 سال و همسرآنها 8 ± 5/29 سال و میانگین حجم بیضه راستml 1 ± 11، بیضه چپml6/0 ± 4/10 و میانگین fsh سرم miu/ml 2/3 ± 1/21 بود. از مجموع 760 تخمک بدست آمده، 537 عدد، با اسپرماتید مورد تزریق قرار گرفت. میزان لقاح تخمک ها 2/38% بود. در مجموع 182 جنین (8/88%) به رحم انتقال داده شد. تنها یک مورد حاملگی شیمیایی مشاهده گردید که با دیدن ساک جنینی مورد تأیید قرار گرفت، گرچه در هفته چهارم حاملگی، سقط شد. نتایج این بررسی امکان استفاده از اسپرماتید را در بیماران آزواسپرمی که اسپرم بالغ در نمونه های tese رؤیت نمی شود، به عنوان یک انتخاب درمانی مورد تردید قرار داده است.